"Sofraya lezzetini veren yemeklerin değil muhabbetin tadıdır.." aslında ne kadar açık bir söz değil mi? Nice sofralara oturursunuz bir kuş sütü eksiktir ama doyamazsınız, nice sofralara oturursunuz kuru soğana kuru ekmeği katık edersiniz ama 40 yıl geçse tadı damağınızda kalır!
Her ne kadar blogumuzun domaininde Yemek İçin Yemek Yemek desem de işte yazının başlığı giriş paragrafındaki düşünceden geldi aklıma, ve sizlere de sormak istedim, gerçekten sofralarımıza lezzeti veren masada bulunan yemeklerin tadı tuzu, çokluğu mu yoksa o masada oturduklarımıza duyduğumuz sevgi, saygı ve onlarla olan bağımız mı?
Cevabınız her ne olursa olsun, "ağzının tadı tam, yüreğinizin tokluğu daim olsun.."
Bir başka yazıda görüşmek üzere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder